From:  (getuige wenst anoniem te blijven, maar is door ouderenhart.be gekend)
To: contact@ouderenhart.be 
Sent: Wednesday, July 08, 2009 1:20 PM
Subject: wassen voor 6:00 uur 's morgens


Ik ben verpleegkundige nachtdienst in een rusthuis van kloosterlingen.

Alvorens het aantreden van de dagploegen moeten wij 's morgens voor 7:00 uur al enkele bewoners gewassen hebben.
Na het wassen leggen we hen terug in bed of gaan ze in hun zetel zitten.
Maar omdat we 's morgens ook nog andere ambulante bewoners moeten helpen met aankleden en andere zorgtaken, dienen we noodgedwongen al voor 6:00 uur aanvang te nemen met het wassen van residenten.
Vroeger begonnen we al om 5:00 uur met wassen en, gezien we 6 van de 7 nachten alleen stonden voor zo'n 60-tal hulpbehoevende bewoners, kon er aldus ook geen toezicht op hen gehouden worden.

Als wij zeggen dat dit er toch wel wat over is, krijgen we bakken kritiek over ons heen.
Maar de gemiddelde leeftijd van de bewoners is 80 jaar en buiten een enkele vroege vogel staat er niemand graag zo vroeg op, om zich te laten wassen.

verpleegkundige rusthuis

From: (getuige wenst anoniem te blijven, maar is door ouderenhart.be gekend)
To: contact@ouderenhart.be 
Sent: Monday, February 09, 2009 5:33 PM
Subject: Rusthuis

Wij zitten in een volledig nieuw rusthuis in de deelgemeente Mariakerke.
Jammer genoeg is het een koppel die het privé uitbaat en waar de winst vooral primeert.
Zo mogen er geen koffiezetapparaten of Senseo's meegebracht worden van thuis en mogen er ook weinig dingen aan de muur hangen.

Er is zeer weinig personeel voor de verzorging van de bewoners, dat zich vooral 's morgens laat voelen.
Er wordt amper eens met de mensen weggegaan of een uitstapje gemaakt.
Alles van voeding wordt achter slot en grendel gestoken omdat ze bang zijn voor diefstal. Zo kan je bv niet meer aan broodbeleg indien er een bewoner 's avonds nog honger heeft.
Vaak krijgen bewoners planten van familie, waaronder mooie orchideeën. Deze worden dan zo vlug mogelijk weggegooid om dat ze 'niet sierlijk' zijn volgens de bazin.

Je ziet maar dat een rusthuis zeer mooi en proper van buiten kan zijn, maar dat de inhoud vaak zeer triestig is.
Er is absoluut geen sprake van warme zorg en deze droevige dingen merk je helaas pas op als je er werkt als verzorgende of verpleegkundige, en blijven zeer vaak verborgen voor de buitenwereld en inspectiediensten.

Medewerkster Rusthuis

From: "A.H."
To: contact@ouderenhart.be
Sent: Tuesday, November 04, 2008 10:16 AM
Subject: reactie op www.ouderenhart.be


Geachte webmaster,


Nog steeds werkzaam in de zorgsector en als ex-diensthoofd op een RVT afdeling was ik verheugd om enkele aandachtspunten te lezen op uw website ouderenhart.be. Zoals de keuze van een huisarts in het RVT; hoe de bezetting van een RVT bepaald wordt en welke gevolgen dit heeft voor de directe zorg; dat er aandacht gegeven moet worden aan depressies bij ouderen, zeker bij bewoners in een RVT;...

Met verbazing nam ik ook kennis van onderstaande onderwerpen m.b.t. het rusthuis Vinkenhof, die ik graag wil vergelijken met mijn eigen ervaringen:


RUSTHUIS BEPAALT LIJST VAN GENODIGDEN UIT PRIVÉOMGEVING
VAN 101-JARIGE ZONDER ÉÉN WOORD OVERLEG

Als ex-diensthoofd in een RVT kan ik alleen maar zeggen dat een verjaardag, welke dan ook, hoofdzakelijk een familiegebeuren moet zijn waarbij de bewoner zoveel als mogelijk de regisseur is van zijn eigen dag. Wil hij/zij bvb deze dag liever zo discreet mogelijk aan zich voorbij laten gaan of wil hij er net een vreugdevol feest van maken?
Als diensthoofd besprak ik belangrijke verjaardagen altijd minimum 2 maanden op voorhand met bewoner en familie of vertrouwenspersoon. Hoe zien jullie dit en wat willen jullie ervan maken. Ik vertelde wat er aangeboden kon worden vanuit het RVT (receptie, 3 gangen maaltijd voor de bewoner en zijn familie (max. 20 personen) in de feestzaal (menu bepaald in overleg met de kok en bewoner en zijn familie), een eucharistieviering, versiering van de kamerdeur, foto en interview in het krantje van het RVT, cadeau van het RVT aangepast aan de wensen van de bewoner maar voor een vast bedrag.
Ook werd er steeds overlegd wat de bewoner en zijn familie of vertrouwenspersoon zelf kon of wilden doen (eventueel een eigen traktatie voor de medebewoners, extra familieleden uitnodigen tegen betaling van een democratische prijs).

Verjaardagen die geen bijzonder leeftijdsgetal hadden besprak de amimatrice individueel met de bewoners. (Welk cadeautje wil je? Wil je bvb je kaartclub trakteren?...)
Dit gebeurde regelmatig waarbij de familie zorgde voor taart, en wij voor de accommodatie.
Enkel indien de bewoner dat zo wenste, werd de verjaardag eerder in stilte gevierd.

BEWONERS KENNEN VAAK NIET EENS NAAM VAN VERPLEGEND PERSONEEL

In onze instelling droeg elk verzorgend personeelslid zijn naam of badge op zijn kledij. En erg belangrijk bij dementerende bewoners, stel je jezelf steeds opnieuw voor als je merkt dat deze je nog niet of niet meer herkent.

FORS MEER BETALEN EN MINDER VRIJHEDEN REMT ENTHOUSIASME VERHUIS

Misschien begrijpelijk dat men een nieuw gebouw wil beschermen tegen een wildgroei van gaten in de muur, maar met de nodige dialoog moet er toch een evenwicht te vinden zijn in bescherming van het gebouw en de nodige persoonlijke huiselijkheid van de bewoner, die erg belangrijk is.
Dat een TV toestel gehuurd moet worden, vind ik erg jammer. Ik denk maar even in de toekomst waar bewoners waarschijnlijk gebruik gaan maken van het internet op hun kamer en ze dan ook een pc moeten huren en een tafel kopen van het RVT?
Het is jammer dat een eigen TV-toestel van thuis niet mag meegebracht worden of zoals bij de verhuis naar de nieuwbouw, elke bejaarde zijn toestel moet wegdoen om er dan een te huren?!
Een eigen koffiezet, senseo of ventilator moet zeker kunnen als deze nagezien zijn door de technische dienst en volgens bestaande technische regelgevingen zijn goedgekeurd.
Op mijn afdeling hadden sommige bewoners een eigen koffiezet, frigo, waterkoker en een bewoonster had zelfs een elektrische breimachine op haar kamer.


Blijkbaar heb ik de mogelijkheid gehad om in een RVT te werken met (extra) aandacht voor de eigenheid van haar bewoners.
Maar als ex-diensthoofd ben ik mij ervan bewust dat zorg geven iets is, dat je niet enkel met je handen, maar vooral vanuit je persoonlijkheid doet. Als zorgverlener ben je immers een instrument dat rechtstreeks de kwaliteit van zorg bepaald, ongeacht je functie die je hebt.

H.A.
(ex-diensthoofd rusthuis)