DOWNLOAD de BROCHURE
'Ken je rechten als patiënt'

Op wie is de wet op de patiëntrechten
 van toepassing?

de gezondheidszorg
De wet op de patiëntenrechten is van toepassing op eenieder die één of andere vorm van gezondheidszorg ontvangt of uitoefent. Onder “gezondheidszorg” wordt het volgende verstaan: alle diensten die door een beroepsbeoefenaar verstrekt worden met het oog op het bevorderen, vaststellen, behouden, herstellen of verbeteren van de gezondheidstoestand van de patiënt of om de patiënt bij het sterven te begeleiden. Het begrip gezondheidszorg wordt in de ruime betekenis van het woord gebruikt in de wet op de patiëntenrechten: zowel preventieve en curatieve zorg als de nazorg en revalidatie behoren hiertoe, alsook medische onderzoeken in het kader van verzekeringsgeneeskunde, gerechtelijke geneeskunde, onderzoek door de adviserend geneesheer van een ziekenfonds, arbeidsgeneesheer, schoolgeneeskunde, enzovoort. Uiteraard moet iedere beroepsbeoefenaar de patiëntenrechten alleen naleven binnen de perken van zijn wettelijke bevoegdheden.

de patiënt
Volgens de wet is een patiënt: iedereen die een of andere vorm van gezondheidszorg ontvangt, al dan niet op eigen verzoek ’.
De wet is ook van toepassing op verzoek van een vertegenwoordiger (vb. de ouders van een minderjarige), op verzoek van een derde (vb. door de werkgever bij controle van arbeidsongeschiktheid) en zonder verzoek in spoedgevallen.

de beroepsbeoefenaar
De wet is van toepassing op alle beroepsbeoefenaars die in het KB nr.78 vermeld worden betreffende de uitoefening van gezondheidsberoepen: artsen, tandartsen, apothekers, vroedvrouwen, kinesisten, verplegend personeel en paramedici.
De wet zal in de toekomst ook van toepassing zijn op: psychotherapeuten, seksuologen, klinische psychologen, orthopedagogen en geregistreerde beoefenaars van een niet conventionele praktijk.
Patiëntenrechten zijn van toepassing op alle zorgverstrekkers, ongeacht of deze binnen een instelling werken of een eigen praktijk hebben. Ziekenhuizen moeten erover waken dat hun beroepsbeoefenaars de patiëntenrechten naleven. Een ziekenhuis is namelijk aansprakelijk wanneer de beroepsbeoefenaars dit niet doen. Bovendien moet ieder ziekenhuis, of groep van ziekenhuizen, beschikken over een ombudsfunctie om te bemiddelen bij eventuele klachten over de patiëntenrechten.

zie ook: Vlaams Patiëntenplatform

Sinds 2002 hebben we ook in België een wet die de rechten van de patiënt bundelt. Toch is deze voor het grote publiek nog onvoldoende gekend. De inhoud van de brochure 'Wegwijs in patiëntenrechten' van de Socialistische Mutualiteiten geeft uw rechten als patiënt hieronder overzichtelijk weer.

brochure van de Socialistische Mutualiteiten:
WEGWIJS IN PATIËNTENRECHTEN
Een handig overzicht van uw rechten als patiënt geïllustreerd met talrijke voorbeelden

1. Woord vooraf

Deze brochure is een eenvoudige wegwijzer voor wie meer wil weten over zijn rechten als patiënt. We richten ons in de eerste plaats tot alle patiënten, maar ook professionele hulpverleners vinden er hun gading. We beperken ons tot de reglementering van de patiëntenrechten. Mocht je vragen hebben omtrent de reglementering “medische fouten”, dan kan je contact opnemen met de Juridische Dienst van onze ziekenfondsen (zie lijst achteraan).
Hieronder bespreken we elk recht afzonderlijk, maar eerst verduidelijken we een aantal begrippen.

wie is patiënt?
Iedereen is af en toe patiënt. En iedereen heeft patiëntenrechten, die men moet eerbiedigen. Soms kan de patiënt niet voor zichzelf opkomen, bijvoorbeeld iemand die bewusteloos is of in coma het ziekenhuis wordt binnengebracht. De patiënt kan dan geen toestemming geven voor een operatie. Men vraagt op dat ogenblik aan de partner, de ouders of de familieleden of de operatie mag worden uitgevoerd. Gaat het om een spoedgeval, dan kan de dokter zonder toestemming van de patiënt handelen.
Een gezond mens kan soms ook patiënt zijn. Bijvoorbeeld iemand die zich moet laten onderzoeken door de arbeidsgeneesheer op het werk of tijdens het medisch onderzoek op school.

wie zijn zorgverleners?
Zorgverleners zijn alle mensen die een gezondheidsberoep uitoefenen. Denk maar aan dokters, tandartsen, apothekers, vroedvrouwen, kinesisten,verpleegkundigen en paramedici (logopedisten, diëtisten, enz…).

wat zijn gezondheidszorgen?
Gezondheidszorgen zijn alle zorgen die jouw gezondheid kunnen bevorderen, maar ook het onderzoeken van de patiënt, het stellen van een diagnose of stervensbegeleiding vallen onder deze noemer. De zorgen moeten wel door een zorgverlener worden uitgevoerd.

wat valt niet onder de wet op patiëntenrechten?
Mensen die organen afstaan vallen onder een andere wet. Proefpersonen voor wetenschappelijk onderzoek ook. Plastische chirurgie uitsluitend om schoonheidsredenen valt evenmin onder de wet op patiëntenrechten. Wie onder dwang in een psychiatrische kliniek wordt opgenomen of wie een verplichte medische keuring moet ondergaan, krijgt met een bijkomende wettelijke regeling te maken.

terug naar boven

2. Je hebt recht op een kwaliteitsvolle gezondheidszorg ¹

Dit recht geeft je de garantie dat je als patiënt goede en zorgvuldige gezondheidszorgen krijgt. Zo ben je er zeker van dat jouw zorgverlener op de hoogte blijft van de nieuwste technieken en ze indien nodig ook kan toepassen. Jouw zorgverlener heeft de plicht steeds zorgvuldig te zijn en geen beroepsfouten te begaan.

Jouw zorgverlener moet ook steeds, zonder enig onderscheid, jouw menselijke waardigheid en zelfbeschikkingsrecht respecteren.

1.  Je kan het recht op kwaliteitsvolle gezondheidszorg terugvinden in artikel 5 van de wet op de patiëntenrechten.

terug naar boven

3. Je hebt recht op een vrije keuze van zorgverlener ²

De relatie tussen jou en jouw zorgverlener vraagt veel wederzijds vertrouwen. Het is dan ook logisch dat je zelf kan kiezen door wie je je laat behandelen. Je hebt ook het recht op elk moment een andere zorgverlener te bezoeken of verschillende zorgverleners over hetzelfde probleem te consulteren (de zogenaamde ‘second opinion’).

Als je je laat inlichten door een zorgverlener, betekent dit niet dat je je ook door dezelfde zorgverlener moet laten behandelen. Je mag voor de behandeling steeds een andere zorgverlener opzoeken. Je mag ook kiezen je niet te laten behandelen. Wil je niet langer behandeld worden door je zorgverlener, dan heb je eveneens het recht om een andere zorgverlener te kiezen. In beide gevallen kan je hem of haar vragen je dossier op te sturen naar je nieuwe zorgverlener. Je zorgverlener is steeds verplicht hierop in te gaan.

Soms heb je geen vrije keuze. Gevangenen of mensen die gedwongen in een psychiatrische kliniek opgenomen zijn, mogen bijvoorbeeld niet kiezen welke arts hen behandelt. Op het werk bepaalt jouw werkgever wie de arbeidsgeneesheer is. Mensen die buiten bewustzijn zijn, kunnen uiteraard niet zelf kiezen. Soms heb je een beperkte keuze. In ziekenhuizen moet je bijvoorbeeld kiezen uit de dokters die in dat ziekenhuis werken en die de juiste specialisatie hebben.

2. Je kan het recht op de vrije keuze van zorgverlener terugvinden in artikel 6 van de wet op de patiëntenrechten.

terug naar boven

4. Je hebt recht op informatie over jouw gezondheidstoestand ³

Je hebt recht op informatie over jouw gezondheidstoestand en de vermoedelijke evolutie ervan. Deze informatie heeft onder meer betrekking op de diagnose en wat er moet gebeuren om terug beter te worden (of om te vermijden dat men zieker wordt). De voorgestelde behandeling kan onder andere zijn: bepaalde medicatie nemen, stoppen met roken, een dieet in acht nemen, rusten, bepaalde risico’s vermijden bij zwangerschap, enz.

De zorgverlener moet bij het geven van de informatie rekening houden met de individuele patiënt. De communicatie met de patiënt moet gebeuren in een voor hem duidelijke en begrijpelijke taal. De ene patiënt heeft meer uitleg nodig dan de andere. De zorgverlener moet hiermee rekening houden.

In principe wordt de informatie mondeling verschaft, maar de patiënt kan de zorgverlener wél vragen de informatie schriftelijk te bevestigen. Op die manier kan de patiënt de informatie nog eens rustig doornemen. De zorgverlener mag ook uit eigen beweging de informatie schriftelijk geven.

de vertrouwenspersoon
De informatie of een deel ervan kan ook aan een vertrouwenspersoon worden meegedeeld. Deze vertrouwenspersoon wordt door de patiënt zelf aangewezen (op schriftelijk verzoek), bijvoorbeeld een familielid, een vriend of iemand die lid is van een patiëntenvereniging. De aangeduide persoon kan dit eventueel weigeren en hoeft daarvoor geen reden op te geven. De zorgverlener zal het schriftelijk verzoek van de patiënt om de informatie aan zijn vertrouwenspersoon mee te delen, noteren in het medisch dossier, samen met de identiteit van de vertrouwenspersoon. De vertrouwenspersoon mag de informatie uitsluitend in het belang van de patiënt gebruiken.

niet geïnformeerd willen worden
Soms wil de patiënt liever niet weten hoe zijn gezondheidstoestand is. Dankzij de medische vooruitgang kunnen we steeds beter diagnoses stellen, ook van aandoeningen waarvoor helaas nog geen therapie bestaat. Typische voorbeelden hiervan zijn genetische aandoeningen. Wie bijvoorbeeld drager is van de ziekte van Huntington, weet zeker dat hij ooit deze ongeneeslijke ziekte zal krijgen. Sommige mensen vinden dat een te zware last. Ook bij aandoeningen waarvoor wel een behandeling bestaat, kan je kiezen niet te worden ingelicht.

Indien je uitdrukkelijk zegt dat je geen informatie over jouw gezondheidstoestand wil, dan mag de arts je niet informeren. In dat geval kan je ervoor kiezen dat jouw vertrouwenspersoon wél wordt ingelicht. Om discussies achteraf te vermijden, wordt de uitdrukkelijke wens van de patiënt opgetekend in het medisch dossier.

3. Je kan het recht op informatie over jouw gezondheidstoestand terugvinden in artikel 7 van de wet op de patiëntenrechten.

uitzondering: de therapeutische exceptie
In de regel moet dus alle informatie aan de patiënt worden meegedeeld, ook wanneer de diagnose negatief is. De zorgverlener kan echter oordelen om bepaalde informatie niet meteen aan de patiënt te geven. Dit is de zogenaamde ‘therapeutische exceptie’. In uitzonderlijke gevallen mag hij informatie verzwijgen als de patiënt of een derde hierdoor ernstig nadeel zou kunnen ondervinden. Zelfs dán moet de zorgverlener hierover eerst overlegd hebben met een andere zorgverlener. De tweede zorgverlener moet samen met de behandelende zorgverlener nagaan of er echt wel van een ernstig nadeel kan worden gesproken. Indien er een vertrouwenspersoon werd aangesteld dan moet ook hij gehoord worden. Vervolgens moet de zorgverlener een schriftelijke motivering voor deze informatieweigering aan het patiëntendossier toevoegen en moet hij ook de vertrouwenspersoon inlichten (indien die is aangeduid) van de beslissing.

De ‘therapeutische exceptie’ kan gebeuren in situaties waarin de zorgverlener van mening is dat je psychische schade zou ondervinden indien de informatie zou worden meegedeeld, bijvoorbeeld een shock of een depressie. De informatieweigering is in principe van beperkte duur en stopt op het moment dat de zorgverlener vaststelt dat je psychisch klaar bent om het slechte nieuws te vernemen.

terug naar boven

5. Je hebt recht op jouw toestemming ⁴

Jouw zorgverlener is verplicht vóór elke behandeling jouw toestemming te vragen. Op basis van de informatie die je kreeg (zie: 4. het recht op informatie) kan je al dan niet jouw toestemming geven voor de behandeling.

Dit betekent natuurlijk niet dat jouw zorgverlener voor elke handeling je toestemming moet vragen (bloedafname, bloeddruk meten, met de stethoscoop luisteren, verschillende chemokuren, enz.). Als je instemt met een behandeling, ga je akkoord met elk onderdeel van die behandeling. Het is dus heel belangrijk dat je goed geïnformeerd bent over wat de behandeling allemaal inhoudt.

De zorgverlener kan op vraag van de patiënt de toestemming noteren in zijn medisch dossier. Dit kan belangrijk zijn als de patiënt enkel onder bepaalde voorwaarden of voor bepaalde onderdelen van de behandeling zijn toestemming geeft.

In bepaalde gevallen mag de zorgverlener afwijken van het recht op toestemming, bijvoorbeeld bij een bewusteloze patiënt die in de spoedgevallenafdeling wordt binnen gebracht. In dergelijke gevallen is het gewoonweg onmogelijk om de toestemming te vragen.

4. Je kan het recht op toestemming terugvinden in artikel 8 van de wet op de patiëntenrechten.

Jouw arts moet de informatie indien mogelijk tijdig verstrekken. Je moet immers de tijd krijgen om na te denken en eventueel een andere arts te raadplegen. De chirurg die je pas op de operatietafel over de ingreep vertelt, geeft laattijdige informatie.

welke wijze van toestemming?
De patiënt kan zijn toestemming voor de behandeling zowel uitdrukkelijk als stilzwijgend (door bijvoorbeeld niet te protesteren) geven. Je kan op elk moment je toestemming weigeren of een eerder gegeven toestemming intrekken. Zonder toestemming heeft de zorgverlener niet het recht om je te behandelen. De weigering heeft niet automatisch tot gevolg dat de relatie tussen de patiënt en de zorgverlener eindigt. De zorgverlener moet de patiënt die weigert een alternatieve behandeling voorstellen, waarmee de patiënt misschien wél kan instemmen. Hij moet de patiënt ook wijzen op de gevolgen van de weigering. Verder moet hij de patiënt essentiële verzorging blijven aanbieden.

vertegenwoordiging van de patiënt ⁵
In bepaalde omstandigheden ben je niet in staat je rechten als patiënt zelf uit te oefenen. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer je minderjarig bent of wanneer je onder narcose of in coma verkeert. Niettemin heb je ook dan recht op een kwaliteitsvolle gezondheidszorg. Daarom heeft de wetgever bepaald welke personen in de plaats van de onbekwame patiënt zullen optreden.

minderjarig
Wanneer je minderjarig bent zullen je ouders je in principe vertegenwoordigen. Je kan als minderjarige evenwel je rechten zelfstandig uitoefenen als je in staat bent je belangen redelijk te beoordelen. Naargelang van hoe oud en hoe rijp je bent moet je worden betrokken bij de uitoefening van je rechten.

meerderjarig
Ook als meerderjarige kan het voorkomen dat je niet bekwaam bent voor jezelf op te komen. Wanneer je het statuut van verlengde minderjarige hebt of onbekwaam bent verklaard, zal je worden vertegenwoordigd door je ouders of je voogd. Buiten deze bijzondere gevallen heb je als meerderjarige patiënt de mogelijkheid een persoon aan te wijzen die in je plaats je rechten zal uitoefenen voor het geval en zolang je dit zelf niet meer kan (bijvoorbeeld wegens coma of narcose). Je moet deze aanwijzing vooraf en schriftelijk doen maar je kan er later op terugkomen zolang je je wil nog kan uiten. De arts moet de beslissingen van de aldus aangewezen vertegenwoordiger eerbiedigen, maar is niet verplicht om in te gaan op het verzoek van de vertegenwoordiger om rechtstreekse inzage in het dossier en een afschrift hiervan.

Als je zelf geen vertegenwoordiger hebt aangewezen, kunnen je rechten worden uitgeoefend door je partner, je kind(eren), je ouder(s), je broer(s) of je zuster(s) in deze volgorde. De arts kan echter afwijken van een beslissing van deze vertegenwoordiger(s) indien hij van mening is dat deze beslissing niet in je belang is.

Als geen van deze naaste verwanten in je plaats wil of kan optreden, zal je arts zelf je belangen behartigen en zelf beslissingen nemen over je medische behandeling. Dit zal ook het geval zijn wanneer er een conflict is tussen twee of meer vertegenwoordigers.

Het is goed om weten dat de hier bedoelde vertegenwoordigers niet noodzakelijk dezelfde persoon zijn als de vertrouwenspersoon waarvan eerder sprake in deze brochure onder het recht op informatie. De vertrouwenspersoon krijgt wel dezelfde informatie als de patiënt zelf maar kan nooit namens de patiënt beslissen.

De wettelijke regeling over de vertegenwoordiging van de patiënt is gedetailleerd en ingewikkeld. Hier geven wij enkel de krachtlijnen weer. Voor meer informatie over specifieke situaties kan je terecht bij juridische dienst van je ziekenfonds.

5. Je kan de vertegenwoordiging van de patiënt terugvinden in artikels 12, 13 en 14.

terug naar boven

6. Je hebt recht op inzage en recht op een kopie
 van jouw medisch dossier ⁶

Je hebt recht op een zorgvuldig bijgehouden en veilig bewaard medisch dossier. Je kan jouw zorgverlener vragen bepaalde documenten aan jouw dossier toe te voegen, bijvoorbeeld een verklaring of een wetenschappelijk artikel dat te maken heeft met jouw ziekte.

Je hebt ook recht op inzage in jouw medisch dossier en een kopie daarvan (tegen kostprijs). Het begrip “kostprijs” gaf aanleiding tot discussies. Sinds mei 2007 zijn bij uitvoeringsbesluit hiervoor de maximale bedragen vastgelegd:

                 > 0,10 EUR per gekopieerde pagina
                 > 5,00 EUR per beeld bij medische beeldvorming
                 > 10,00 EUR per digitale drager (vb. CD-rom).

Per opvraging van een afschrift van een patiëntendossier mag er bovendien maximaal 25,00 EUR worden gevraagd, ongeacht de drager. Dit recht geldt zowel voor het volledige dossier als voor een specifiek document van het dossier.

De wetgever heeft in 2007 in de ziekenhuiswet vastgelegd wat een verpleegkundig dossier minstens moet bevatten en dat het gedurende minstens 20 jaar moet bewaard worden.

Je kan het recht op inzage zelf uitoefenen of via een door jouw aangewezen vertrouwenspersoon.

termijn
Je moet inzage krijgen ten laatste binnen 15 dagen na de aanvraag (zie artikel 15). Indien er mondeling geen gevolg wordt gegeven aan jouw verzoek, dan kan je het best nogmaals het recht op inzage vragen door middel van een aangetekende brief (belangrijk als bewijs én bepalen van aanvang van de termijn van 15 dagen).

persoonlijke notities
Je hebt niet het recht om zelf de persoonlijke notities van de zorgverlener en de gegevens die betrekking hebben op een derde in te kijken. Indien je dit toch wenst, dan moet je via een andere zorgverlener onrechtstreeks inzagerecht uitoefenen.

nabestaanden
Nabestaanden (echtgenoot, partner en directe bloedverwanten) hebben géén recht op een afschrift, maar enkel op inzage in het medisch dossier van de overledene, tenzij deze zich daar uitdrukkelijk tegen verzette.

Het inzagerecht kan echter slechts onrechtstreeks uitgeoefend worden, dit betekent via een beroepsbeoefenaar. Nabestaanden zitten immers vaak met vragen naar de doodsoorzaak. Dit recht kan hen helpen de dood te aanvaarden en te verwerken, maar soms is het ook nodig in het kader van een gerechtelijke procedure.

Er kan ook een medische reden zijn om het dossier van een overleden patiënt in te zien, bijvoorbeeld wanneer men wil nagaan of een bepaalde aandoening erfelijk is. Omwille van de privacy van de overledene gebeurt de inzage door de nabestaanden altijd onrechtstreeks via een aangewezen zorgverlener (bijvoorbeeld de huisarts) en op basis van een gemotiveerd en gespecifieerd verzoek. De aangewezen zorgverlener heeft ook inzage in de persoonlijke notities.

6. Je kan het recht op inzage en recht op kopie van je medisch dossier terugvinden in artikel 9 van de wet op de patiëntenrechten.

terug naar boven

7. Je hebt recht op de bescherming van
jouw persoonlijke levenssfeer ⁷

Jouw privacy en intimiteit moeten worden gerespecteerd. Uitsluitend de zorgverleners die betrokken zijn bij het onderzoek of de behandeling, zijn nodig rond jouw bed. Ook de informatie over jouw gezondheid moet worden beschermd. Dit is een universeel recht dat niet kan worden aangetast tenzij dit bij de wet voorzien is. De uitzonderingen zijn strikt gelimiteerd.

7. Je kan het recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer terugvinden in artikel 10 van de wet op de patiëntenrechten.

uitzondering
Soms kan je volgens de wet jouw recht op privacy niet uitoefenen, namelijk wanneer dit nodig is voor de bescherming van de volksgezondheid of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen.

terug naar boven

8. Je hebt recht op klachtenbemiddeling ⁸

Indien er problemen zijn in de relatie met de arts, verpleegkundige of andere zorgverleners, wist de patiënt vroeger niet bij wie hij/zij moest aankloppen zonder langdurige en kostelijke gerechtelijke procedures te vermijden.

Door de wet op de patiëntenrechten, heb je voortaan het recht om een klacht in verband met de uitoefening van patiëntenrechten in te dienen bij een bevoegde ombudsfunctie. Naast de patiënt kunnen ook de volgende personen recht hebben om klacht neer te leggen bij de ombudsman (zonder dat er hierbij een volgorde moet nageleefd worden):

                 >  de samenwonende echtgenoot
                 >  de wettelijk samenwonende partner
                 >  feitelijk samenwonende partner
                 >  meerderjarig kind
                 >  een ouder

De ombudsman moet alle klachten, door wie ook neergelegd, op dezelfde wijze behandelen.

de ombudsfunctie
De opdrachten van de ombudsfunctie worden in de wet reeds bepaald:

                 > bevorderen van de communicatie tussen patiënt en zorgverlener;
                 > bemiddeling met het oog op het bereiken van een oplossing voor de klacht;
                 > de patiënt informeren omtrent de verdere mogelijkheden voor de afhandeling van zijn klacht;
                 > preventief: aanbevelingen formuleren om zo klachten te voorkomen;
                 > informeren over de organisatie, werking en procedureregels van de ombudsfunctie.

De ombudsfunctie zal dus in de eerste plaats de communicatie tussen de zorgverleners en de patiënt proberen op gang te brengen of proberen te herstellen om ernstige klachten in onderling overleg te voorkomen. Elk ziekenhuis is verplicht geworden om een ombudsfunctie in te richten.

De wet bevat slechts het algemeen principe van de oprichting van de ombudsdiensten. De praktische uitwerking van het principe gebeurt via uitvoeringsbesluiten. Hierin zijn onder meer de voorwaarden omschreven waaraan de ombudsdiensten moeten voldoen op het vlak van onafhankelijkheid, beroepsgeheim, deskundigheid, juridische bescherming, organisatie, werking en procedureregeling.

federale commissie “rechten van de patiënt”
De wet voorziet ook in de oprichting van een Federale commissie “rechten van de patiënt”.

De commissie is onder meer bevoegd voor de behandeling van klachten van patiënten die niet bij een lokale ombudsdienst terecht kunnen (zoals bijvoorbeeld voor klachten tegen huisartsen).

Net zoals voor de ombudsfunctie, ligt voor de oprichting van deze commissie alleen het principe vast in de wet en zorgen uitvoeringsbesluiten voor de verdere uitwerking ervan.

Heb je klachten over medische fouten, dan raden we je eveneens aan om contact op te nemen met de juridische dienst van je ziekenfonds.

8. Je kan het recht op klachtenbemiddeling terugvinden in artikel 11 van de wet op de patiëntenrechten.

terug naar boven

9. Je hebt recht op pijnbestrijding

De wet van 24 november 20049 voegt aan de wet op de patiëntenrechten een artikel 11bis toe. Daarin staat dat elke patiënt recht heeft op pijnbestrijding. Je hebt dus recht op de zorg van een zorgverlener die gericht is op pijnbestrijding. Je zorgverlener moet aandacht hebben voor je pijn, je pijntoestand evalueren, je pijn behandelen en verzachten.

9.  De wet van 24 november 2004 is gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 17.10.2005. Deze wet is in werking sinds 27.10.2005.

terug naar boven

10. Nog vragen?

De dienst Jurimut van onze ziekenfondsen geeft deskundig advies over de rechten en plichten als patiënt. Bij de Centra Algemeen Welzijnswerk krijg je informatie en steun bij de sociale en psychologische aspecten van het ziek zijn.

adressen

over deze brochure
Dit is een uitgave van de dienst Gezondheidsbevordering, Juridische Dienst van het Nationaal Verbond van Socialistische Mutualiteiten en het Steunpunt Thuiszorg vzw. Alle getuigenissen zijn fictief. Elke gelijkenis met bestaande personen is louter toevallig. De teksten van deze brochure werden afgewerkt op 10 maart 2008.

Dit is een uitgave van: de dienst Gezondheidsbevordering, Juridische Dienst van het Nationaal Verbond van Socialistische Mutualiteiten en het Steunpunt Thuiszorg vzw. Sint-Jansstraat 32-38, 1000 Brussel - tel. 02 515 05 15

Met dank aan www.socmut.be

Verantwoordelijke uitgever van de brochure: Guy Peeters, Sint-Jansstraat 32-38, 1000 Brussel (03/2008)

terug naar boven

LINKS

Cura Vera: Stichting bevordering
schriftelijke wilsverklaring

De door de patiënt gewenste zorg
binnen het maatschappelijk haalbare.

Doel van deze stichting is: Mensen in staat te stellen hun wensen omtrent zorgverlening op papier te zetten, opdat deze wensen worden gerespecteerd op het moment dat er sprake is van wilsonbekwaamheid. De stichting tracht haar doel te verwezenlijken door het geven van voorlichting over het gebruik van de schriftelijke wilsverklaring.
www.curavera.nl

Federale overheid - patiëntenwetgeving
website Federale overheid

Rechtenverkenner
Portaalsite van de Vlaamse overheid om na te gaan
welke rechten voor u relevant zijn
www.rechtenverkenner.be